'Ne yapmayı seviyorum?' diye kendi kendime sorduğumda geçmişime, çocukluğuma indim:) Evetttt!! Benim en sevdiğim şey hediye vermek ve en ufak olayı bile kutlama haline getirmekti. Şu bir gerçekti ki el emeğinin olduğu küçük bir obje bile benim için vazgeçilmezdi fakat bunu bir meslek olarak düşünmek ve hayata geçirmek zordu. Zaman içerisinde şunu fark ettim ki benim için önemli olan, yapılmayanı yapmaktan ziyade zevk aldığım şeyi, bu yaşımda bir anne sıfatıyla hayatımın bir kısmında meslek haline getirmekti..
ASLINDA HER BİR GÜNÜMÜZ KUTLANMAYA DEĞER düşüncesiyle aslında hobi olarak dostlarımla ve ailemle paylaştığım organizasyon ruhunu herkesle paylaşmaya karar verdim.
Neden Jestbank ?
Bankacılık ve finans mezunu olmama rağmen bankacılık mesleğinin yapmak istediğim işler arasında olmadığını fark ettim. Farklı şirketlerdeki iş deneyimlerimden sonra, finansla hiç uğraşmak istemeyen BEN kendi bankamı kurmaya karar verdim. Jestlerle dolu bir banka olsun hayal ettim. Bu bankanın içinde hediyeler, eğlenceli anlar ve geriye tebessümlerle dolu fotoğraflar kalsın istedim.
Gerçekleştirdiğiniz bir kutlamanın veya hazırladığınız bir hediyenin sunum şeklinizle önem kazandığı düşüncesindeyim. Unutmayalım ki güzel şeyler detaylarda gizlidir.
Jestbank hiç bir ayrıntıyı gözardı etmeden, sizin talepleriniz ve bizim önerilerimiz doğrultusunda her bir gününüzü kutlamaya hazır ;)
Değerlerimizi yavaştan kaybettiğimiz bu günlerde inanın insanın kendince bahaneler bulması çok kolay. Herkesin hayattan farklı farklı beklentileri olsa da yaşamakta olduğumuz hayatın rutininde hep bir koşuşturma ve beraberinde bir erteleme var. Bir gün sonrası için heyecanlanmayı unuttuk adeta…
Size benim asla unutamadığım, hayatımın bir köşesinden, bir anı paylaşmak istiyorum. Yıllardır aklımda; lise yıllarımda kitapçıda çalışan yaşlı bir amca ile benim sınava gireceğim günlerde aramızda şöyle bir diyalog geçmişti:
Yaşlı amca: "Sınava hazır mısın?"
Ben: "Hazırım ama çok heyecanlıyım.."
Yaşlı amca: "Çok heyecanlan!! Olur mu?!" dediğinde
Ben: "Neden öyle diyorsunuz ki? Herkes aman heyecan yapma diye nasihat ediyor."
Yaşlı amca: "Boşver sen yine de heyecanlan. İnan yaş ilerledikçe heyecanlanacak günlerin azalıyor, yok oluyor. Bu heyecan inan çok değerli, kıymetini bil! "
Şimdi düşünüyorum da yaşlı amca çok doğru söylemiş. Heyecanı yitirmiş olmak ya da hayatınıza heyecan katacak şeyleri ertelemek kadar üzücü bir şey olamaz.
Jestbank ile ben sizinle heyecanlanmaya hazırım! Gelin güzel güzel hayaller kuralım. İleride geçmişe dönüp baktığımızda tebessümlerle dolu hatıralar için neler yapabiliriz? Beraber düşünelim…
